C- Sevgili yavrum Nihan DURAN;
Kendi aile tarihimizle ilgili hazırlamış olduğun tarih ödevinin bitiminde benim İvriz İlköğretmen Okulundaki şiir, öykü ve roman kitapları yazım çalışmalarımdan bahsettikten sonra, yine benim için;
“Babam, hayat gailesine kapılıp ilgilenemedim, umarım belki bundan sonra bir şeyler yapabilirim, der.”
Arkadaşları ve öğretmenleri hala daha hayret etmektedirler babamın nasıl olup da bir edebiyatçı olarak kendini geliştiremediğine.
Ne var ki bu konu babamın içinde hala bir ukde olarak yaşamaktadır. “Belki bir gün yapabilirim, diyerek ümit etmekten kendini alamaz..”
“Hayat insanın önüne en büyük tutkuyla istediği hayallerini bile gerçekleştiremeyecek kadar ağır bir yük koyarsa, işte o zaman tek şey, doğru zamanı beklemek ve ümit etmektir.” diye yazmışsın…!
Yaptığım kitap çalışması nedeniyle en çok onur ve kıvanç duyarak mutlu olacakların başında gelenlerin birisinin sen olduğunu, ayrıca her yönüyle benden daha güzel eserler husule getireceğine, kendine sağlam ve sağlıklı bir gelecek çizeceğine olan inancım tamdır.
Tüm bu nedenler ve varlığın için sana da teşekkür ediyor gözlerinden öpüyorum…!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder